جمعـه هــای  تلـخِ  تلـخِ انتـظار
پایِ تشنـه در فـراق یک سوار
می شود به دل رسوب، جمعه ای دیگر
مثـلِ مرغِ دست بسته ، بی قرار
بـی  تو  عمـرِ من  بلا تکـلیف  است
در خــزانِ دائِـمیّ و بی بهار
در  سـکـوت  سایـه  های  انتـظار
منتـظر ؛  نشسته ام به وصل یار
ای طبـیب آسمـانی بـاز گـرد...
دسـتگیرِ  دیـدگانِ  اشک  بـار